Hallo iedereen, Namastee
We zijn ondertussen 2 weken verder en ik kan nog eens op internet. Hopelijk gaat het wat sneller dan $$µvorige keer.
In de afgelopen 2 weken hebben we veel gedaan;
Op zondag 11 januari vertrokken we met 2 auto’s richting bergen. Tegen 11uur stopten we om te ontbijten. Moest echt niet vroeger zijn, want we kregen bijna alles gefrituurd. (Ildly, puri,….) Onderweg nog een gekantelde vrachtwagen gezien volgeladen met boomstronken. De wegen liggen er hier verschrikkelijk bij, vol putten, afwisselend zand en steentjes, geplaveid,… er gebeuren hier wel veel ongevallen denk ik. Alle voertuigen rijden echt overal op de weg, soms nemen ze zelfs het baanvak van de tegenligger. Pas als er een tegenligger aankomt, gaan ze ieder op zijn eigen kant rijden. Toch nog altijd een beetje scary hoor als je als het donker is, een vrachtwagen op je ziet afkomen…
De heuvel beklommen we even later. Aan de voet stonden verschillende kraampjes met verse ananas, kokos, snoepjes,… De beklimming zelf was wel wat vermoeiend, (zal het warme weer wel geweest zijn ;-)) Het uitzicht was wel de moeite!
De ‘picknick’ die daarna plaatsvond, had meer weg van een snelle hap. Al snel cirkelde er een hond rond ons, zoekend naar eten. De jongens namen een duikje in het nabijgelegen meertje. Om als vrouw in bikini te paraderen, moet je niet naar India komen. Daar dragen de vrouwen over hun badkledij een soort kleed. Wij bedankten dus voor dat moment.
Ik zal ook nog enkele andere hoogtepunten vertellen, want om 2 weken te vertellen heb ik niet voldoende tijd…
Maandag 12 januari kregen we meer informatie over de cultuur in India, wel interessant, maar nogal ingewikkeld. Ook over de sociale structuur, het kastensysteem, kwamen we meer te weten.
De dag erna hadden we een teambuildingsdag. Hoewel tot op die dag we al een goed team waren, vonden we dit een goed idee. Kiran en Imo vertrokken ’s ochtends naar de Sita school, dus ondertussen mochten wij aan het team bouwen J
De ene groep ging ons ‘zwembadje’ uitkuisen en opnieuw schilderen, de andere groep ging een volleybalveldje aanleggen. Ik ben mee begonnen met het aanleggen van het volleybalveld. Eerst dachten we dat we gewoon 4 kokosnoten ergens op het veldje moesten leggen om ons spelgebied af te bakenen. Niets was minder waar. Kwam Kiran daar af met de stelling van Pythagoras om onze hoeken recht te maken. Dus wij met lintmeter en koordjes ons veld aangelegd, nam iets meer tijd in beslag dan het eerste plan J
Daarna nog eventjes geholpen met het zwembad. Je moet je dit niet voorstellen als een echt zwembad. Eigenlijk spreken we hier gewoon over een tanker met water gevuld, soort opslagplaats. Langs boven kan je erin met een trapje. Zal ook wel een fotootje van tussenstaan. Als dit geschilderd was, kregen we een of andere verf en schilderden we de wanden opnieuw. Laten drogen, en voila, onze jacuzzi (zonder bubbels) was klaar.
we buiten een kampvuurtje, de andere keer spelen we een spel ‘Weerwolven’ genaamd, we worden er toch redelijk goed in…we hebben er ook al een avondje speed dating op zitten waarbij we aan elkaar in een tijdspanne van ongeveer 4 minuten elkaar zoveel mogelijk vragen stellen. Dan weer een filmavondje…we vinden altijd wel iets.
Tijdens de week krijgen we infosessies over Silvepura, het dorp waar we verblijven. We zijn ook naar een Shankranti-feestje geweest, dit is het vieren van de oogst bij de Hindoes. Wel een beetje een gekke bedoening daar. We kwamen aan en iedereen behandelde ons heel vriendelijk. Kindjes kwamen naar ons om getrokken te worden, en daarna maar giechelen met hun foto… Ze staken een vuur aan over de weg en daarover moesten de (heilige) koeien springen onder luide muziek.
Ook een workshop over: understanding objects. In het tempeltje op het domein had Imo verschillende Indische voorwerpen gelegd. We kozen er elk een, en dan moesten we raden waarvoor dit voorwerp zou kunnen dienen.
De volgende dag reden we richting Savannah Durga, een van de hoogste bergen in de buurt. Deze was enorm steil (en de conditie nihil, maar misschien speelde vandaag de zon ook mee) J Onderweg kwamen we Indiërs tegen uit Bangalore. Hadden blijkbaar al lang geen blanken gezien, ze bleven maar foto’s nemen. Wel lachwekkend. In de auto naar huis was het ambiance verzekerd. De chauffeur had een cd’tje opgezet met westerse muziek, van de Backstreet Boys over Shakira naar the Venga Boys… fouter kon niet.
Op donderdag bespraken we het schoolsysteem in India. India is een zeer groot land met verschillende onderwijsmethoden en ook verschilldende scholen. Later meer daarover in detail. ’s Avonds ontmoetten we Jane Sahi, de moeder van Kiran. Zij heeft 30 jaar geleden een schooltje opgericht in Silvepura, de Sita School, en geeft er nog steeds les. 2 van onze studenten gaan daar ook hun stage geven. Het is echt een heel klein schooltje voor kleuters en begin lagere school. Zij woont er samen met haar man, Jyoti, naast de Sita School.
(LKG Lower Kinder Garden, UKG Upper Kinder Garden
Primary, class 1-7
Secondary class 8 – 12, also called ‘standard’
Vrijdag 16 januari reden we ‘s morgens naar een lokale markt, waar ze zo een beetje vanalles verkochten. Mensen zitten er op de grond en verkopen daar hun waar. Kleding is meestal tweedehands, zo ook sommige sloten van deuren, schoenen, … al een geluk het eten niet. Soms ziet het er wel zo uit. Tot hiertoe mag ik niet klagen, ik ben nog niet ziek geweest.
Toen we terug naar The Land (onze verblijfplaats) reden, kwamen we een mooi versierd huis tegen. Een huwelijk dachten we eerst, maar het bleek een housewarming te zijn. We werden uitgenodigd om binnen te komen. Wat een gigantisch huis, vol met (nep)marmer, veel kamers en veeel volk. We maakten foto’s met de eigenaar. Zelfs de tv was er, wie weet kent heel Bangalore ons nu al.
Zaterdag was het D-day, allen naar Bangalore City, de kans om eens op internet te kunnen en wat te kopen. Internet ging, zoals jullie al konden lezen, heeeel traag. We probeerden wat kurtas aan te schaffen, dit is een soort van tuniekje dat vrouwen dragen over een broek. Wat een heksenketel!
Jasmijn en ik namen na het internetcafé de riskja (noodgedwongen omdat we totaal verkeerd gereden waren). Wat een plan seg! Natuurlijk kon de risjka-man het niet laten om ons eerst wat bevriende winkeltjes te tonen. Daarna zetten we onze tocht verder naar de Fabindia, the place to be om een kurta te kopen. Mhmm, toch niet meer, ik rijd dan wel terug naar ons bevriend winkeltje. Na een uur passen, trekken, zuchten,…gaven we het op en gingen we met een kurtaatje naar huis. ’ s Avonds gingen we naar een of ander concert. We wisten totaal niet wat te verwachten. Het was een concert rond Indische dans. Onze hoofdpijn die we hadden opgestapeld door de drukke dag, werd er niet beter op. Wel eens grappig om te zien, dat wel. Foto’s vertellen soms wel meer dan woorden. J
Over de laatste week vertel ik volgende week verder. Morgen gaan we nog eens naar Bangalore, een nieuwe zoektocht naar kurtas, postzegels,… J
Vanaf dinsdag staan Nieke, Marjan en ik in de Mallya Aditi Internation School in Yellahanka, waar het aanbod aan po echt wel meer dan voldoende is. Meer daarover volgende keer! Ook over onze Corianderparty die we zelf hebben georganiseerd, onze pottenbakavonturen… fotootjes komen er misschien al wel bij.

Tot blogs!
Kisses, Klaar